U TIŠINI SJENEU čistini jutra, u dahu bjeline,
u sjeni breza i miru tišine.
Nad jezerom vjetar nježno strune dira,
dok kontesa Dora po klaviru svira.
O ljubavi jednoj i cvijetu što vene,
o zraci sunca što čezne u tami.
U miru tišine sastaju se sjene,
da bi noćas bile u ljubavi same.
I spusti se magla, zaklope se oči,
zatvore se vrata i zaplače zora.
Zabranjena ljubav žubori u noći,
u hladu breza tiho sniva Dora.
O ljubavi jednoj što prekriva je tama,
o prelijepom cvijetu što u mraku vene.
Ostala je Dora ispod breza sama,
snivati u miru, u tišini sjene.